��သွ်စ္ဆုံးသူူေခ်ျဖတ္ဖို႔��
������������������������������
�� ဖူးပြင့္နီလာ ပန္းကမၻာလို႔
ျဖဴဖြဲးဝင္းပ မင္းမ်က္ႏွာေခ်
တုႏိုင္းမၿမီ ေမာတၱာၿမီမွာ
သိစၥာေလးထား ႏွစ္ေယာက္သားအား...
လ.ကမၻာေအာက္ အတူေရာက္လို႔ ခ်ိဳသာစကား ရင္ခြင္ၾကားမွာ
ဘဝ.ဝတၳဳ မင္းျဖတ္ဖူးေရ
ပီီတီျဖာဝယ္ ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္နူး
သွ်စ္ရီလူးဗ်ာလ္္အနာဂတ္တြက္ ေတြးယင္းပင္ေလ ေႄသာ္...အဂုခါ ဝီးရဗ်ာလ္ကား သွ်စ္ဆုံးသူေခ်...။
��ႏွလုံသားသားကို ဗဟိုျပဳလို့ အသဲကို အရင္းတည္ကာ ခ်စ္ခမီးသူ ေဒလူတစ္ေယာက္္ အလြမ္းဒဏ္ရာ မ်က္ရည္မိုးတိ တနီရာေတ ရြာသြန္းခေက ေလာကတခြင္ ဤလုဘုံတြင္ လူသားအမ်ား သက္"ဆုံး"လားေက တြင္းတူးစရာ သုဖရာဇါ လိုိ့ဖို့မထင္ သွ်စ္ဆုံးခ်စ္သူ...။
��အသဲတျခမ္း ေက်ာက္"စရိုတ္"သြင္း ႏွလုံးသာကို ကပ္တရာစီးလုပ္ ခ်င္သူေလွ်ာက္ဖို႔ ဘဝလမ္းမွာ ပန္းျခင္းေသာလမ္း မဟုတ္ေကေတာင္ ၾကမ္းတန္းေသာ ေက်ာက္"လမ္း"အျဖစ္ ေဒဘဝကို ပီးဆက္သွ်င္ေစာ ဤမွန္ကန္ေသာ စကားပါေယ သွ်စ္ဆုံးသူေခ်ူ...။
ခိုင္မင္း(ဝရာဇ္ၿမီ)
ျဖတ္/ဖတ္ ျဖစ္သူမ်ား အၾကံဳပီးႏိုင္ပါေရ။
No comments:
Post a Comment